درمان سرگیجه

سرگیجه چیست؟

یکی از مشکلات شایع که همه ما در طی زندگی یک یا چندین بار آن را تجربه کرده ایم سرگیجه است.

سرگیجه اگر فقط برای یک بار و آن هم در مدت محدود رخ دهد جای نگرانی ندارد اما تکرار این شرایط می تواند به نوعی هشدار تلقی شده و احتمالاً نشانه ای از آسیب های جدی تر است.

تعریف کلی سر گیجه را اینگونه می توان بیان کرد که سر گیجه به حالتی اطلاق می شود که فرد احساس عدم تعادل داشته به گونه ای که چرخش محیط را در اطراف حس می کند.

سر گیجه به تنهایی می تواند یک نوع بیماری باشد و گاهاً می تواند در پی ابتلا به سایر بیماری ها رخ دهد.

در علم پزشکی این موضوع به دو نوع محیطی و مرکزی تقسیم بندی می شود، سرگیجه محیطی شایع ترین نوع این عارضه است که علت آن اغلب مربوط به وجود مشکل در گوش داخلی یا عصب دهلیزی است که هر دو این قسمت ها بر ایجاد تعادل در بدن موثر هستند.

سر گیجه محیطی خود به چند نوع فرعی تقسیم بندی می شود، سر گیجه موضعی حمله خوش خیم، لابیرنتیت( عفونت گوش داخلی) درگیری عصب دهلیزی گوش داخلی و بیماری منییر که نوعی اختلال در گوشه داخلی است.

سرگیجه مرکزی نسبت به نوع محیطی کمتر شایع است و زمانی اتفاق می افتد که افراد دچار بیماری های خاص مثل تومور مغزی یا میگرن و هر نوع آسیب مغزی شوند.

عفونت در مغز نیز با سرگیجه مرکزی همراه است که بر عملکرد مغز تاثیر مستقیم خواهد داشت.

کسانی که سر گیجه مرکزی را تجربه می کنند دچار بی تعادلی شدید شده و مشکلات زیادی را در راه رفتن تجربه می کنند.

با توجه به عدم تعادل ایجاد شده در پی تجربه سرگیجه نیاز است که افراد برای درمان و کنترل این اختلال به پزشک مراجعه کنند زیرا اگر این موضوع نشانه ای از بیماری های خطرناک باشد یا این عارضه به طور مکرر رخ دهد سلامت فرد به طور جدی به خطر خواهد افتاد.

با صرف نظر از بیماری های داخلی که با علائمی مثل سرگیجه همراه است احتمالاً در پی این حالات زمانی که عدم تعادل اتفاق می افتد احتمال زمین خوردن فرد وجود دارد و ممکن است در معرض آسیب های خطرناک تر قرار بگیرند.

انواع سرگیجه

سرگیجه یکی از علائم شایع است که می‌ تواند دلایل مختلفی داشته باشد.

این حالت به طور کلی به چهار نوع اصلی تقسیم می‌ شود:

سرگیجه وضعیتی حمله‌ ای خوش‌ خیم (BPPV):

این نوع سر گیجه به دلیل تغییر موقعیت سر و حرکت ناگهانی آن ایجاد می‌ شود.

در این حالت، کریستال‌ های کلسیمی در گوش داخلی جا به‌ جا شده و باعث احساس چرخش یا حرکت می‌ شوند.

این نوع سرگیجه معمولا کوتاه‌ مدت است و به راحتی با انجام تمرینات خاص (مانند تمرینات Epley) قابل درمان است.

سرگیجه مرکزی:

این نوع سرگیجه به مشکلات در مغز یا سیستم عصبی مرکزی مربوط می‌ شود.

علل آن می‌ تواند شامل سکته مغزی، تومور مغزی، مولتیپل اسکلروزیس یا آسیب‌ های مغزی باشد.

سرگیجه مرکزی معمولاً همراه با سایر علائم عصبی مانند ضعف یا اختلال در هماهنگی حرکت است.

سرگیجه محیطی:

سرگیجه محیطی معمولاً به مشکلات گوش داخلی مانند عفونت‌ های گوش داخلی یا بیماری مانییر (Meniere’s Disease) مربوط می‌ شود.

این نوع با احساس چرخش یا سنگینی همراه است و ممکن است با کاهش شنوایی و وزوز گوش نیز همراه باشد.

سرگیجه ناشی از اضطراب:

در این نوع، استرس و اضطراب می‌ توانند احساس سبکی یا عدم تعادل ایجاد کنند.

معمولاً این نوع سرگیجه به طور موقت است و با کاهش استرس و درمان‌های روان‌ شناختی مانند CBT (درمان شناختی-رفتاری) قابل مدیریت است.

تشخیص دقیق نوع سر گیجه و علت آن از اهمیت بالایی برخوردار است و نیاز به مشاوره پزشکی دارد.

مهمترین علائم سرگیجه

مهمترین علائم سرگیجه
مهمترین علائم سرگیجه

از مهمترین علائم باید به چرخش محیط اطراف اشاره کرد، زمانی که سرگیجه اتفاق می افتد دیدن نواحی اطراف برای افراد اینگونه است که محیط در اطراف آنها در حال گردش است.

حتی ممکن است این افراد در حین سرگیجه اگر در یک جای ثابت قرار بگیرند دچار دید نامتناسب شده و اجسام را با حالت کج و در یک مسیر پیشرونده خواهند دید.

بسیاری از افراد بعد از تجربه انواع سردرد متوجه می شوند که در این حالت بدن دچار تاب خوردن می شود و نمی تواند بدن را در یک موقعیت ثابت نگه دارد.

با این حال می توان گفت که عدم تعادل مهمترین نشانه سرگیجه است.

این افراد در حین سر گیجه نمی توانند هیچ اقدام صحیحی انجام دهند حتی نشستن، دراز کشیدن و راه رفتن برای آنها غیر ممکن می شود و اگر سرگیجه برای مدت طولانی ادامه پیدا کند ممکن است افراد پس از زمین خوردن یا اصابت به دیگر قسمت ها و اشیا و لوازم مختلف دچار آسیب جسمانی شوند.

بسیاری از افراد بعد از تجربه سرگیجه اینگونه بیان می کنند که بدن آنها به یک سمت کشیده می شود این مسئله تنها نشات گرفته از عدم تعادل است و ممکن است در همان حالت یا پس از آن حالت تهوع و استفراغ را نیز تجربه کنند.

یکی از مهمترین علائم سرگیجه در افراد حرکات غیر طبیعی و نوسانی و مکرر چشم است که در علم پزشکی اصطلاحا به آن نیستاگموس می‌گویند.

افراد مبتلا به سرگیجه حالاتی مثل سردرد، تعریق زیاد و کم شدن شنوایی را تجربه می کنند حتی ممکن است دیگر حالات مانند زنگ زدن یا وزوز گوش نیز برای آنها رخ دهد.

زمانی که در مورد علائم سرگیجه مطالعه می کنید حتماً آگاهی خود را نسبت به علائم هشدار دهنده افزایش دهید، اگر سرگیجه بدون هیچ علتی و در موقعیت خاص اتفاق می افتد نشان دهنده عوامل خطرناک خواهد بود.

اگر هنگام سرگیجه با ضعف شدید عضلات و عدم هماهنگی آنها مواجه می شوید و این حالات حتی مدتی بعد از سرگیجه ادامه پیدا می‌ کند باید به پزشک مراجعه کنید.

این حالات بعد یا حین سرگیجه نوعی هشدار تلقی می شود، کم شنوایی و وجود صداهای مختلف در گوش از نشانه ها و علائم مهم سرگیجه است.

اگر در این حالت هنگام سرگیجه کاملاً ناشنوا می شوید بدون اینکه سابقه بیماری منییر داشته باشید باید نسبت به این علائم هوشیار و آگاه باشید و در اولین فرصت حتماً به پزشک مراجعه کنید.

بررسی مهمترین علل سرگیجه

از مهمترین علل ایجاد باید به سر گیجه موضعی حمله ای خوشخیم اشاره کرد که شایع ترین نوع سرگیجه است و باعث چرخش محیط اطراف به دور سر می شود.

این نوع سردرد اغلب شدت زیادی دارد اما مدت زمان آن کوتاه است و مهمترین علل ایجاد آن ضربات شدیدی است که به سر وارد می شود.

همچنین ممکن است با تغییر سریع سر و حرکت های ناگهانی نیز چنین سرگیجه‌ای را تجربه کنید.

مطالعه بیشتر:  انواع سردرد چیست؟

عفونت یکی دیگر از علل این مشکل به شمار می آید، عفونت ویروسی عصب دهلیزی، نوریت دهلیزی یا لابیرنیت می تواند منجر به سرگیجه شود.

زمانی که افراد به بیماری منییر مبتلا می شوند مایعات زیادی در گوش داخلی جمع می شود و این مسئله باعث ایجاد سرگیجه خواهد شد که ممکن است این حالت برای چند ساعت طول بکشد.

میگرن یکی دیگر از علل مهم و موثر بر ایجاد سر گیجه است، کسانی که به میگرن مبتلا می شوند ممکن است سر گیجه را فقط برای چند دقیقه یا برای چند ساعت تجربه کنند این سردرد اغلب طولانی است اما با شدت کم رخ می دهد.

آسیب دیدگی در سر یا گردن از دیگر علل ایجاد سر گیجه به شمار می آید، اگر در پی آسیب تروماتیک به سر یا گردن سیستم دهلیزی صدمه ببیند باعث ایجاد سرگیجه خواهد شد که این مسئله برای بیماران سخت و نگران کننده می باشد.

برخی از انواع داروها مانند آنتی بیوتیک ها، داروهای ضد التهاب و داروهای قلبی عروقی با علائمی مثل سرگیجه همراه هستند.

البته این داروها مشکلات دیگری مثل کاهش شنوایی، وزوز یا صدای زنگ در گوش را هم به وجود می آورند.

از دیگر عوامل موثر بر ایجاد این مشکل باید به آریتمی قلبی یا سکته اشاره کرد، همچنین کسانی که به دیابت مبتلا هستند یا در مواردی با ایجاد آسیب در گوش جراحی گوش انجام می دهند ممکن است برای مدتی با سرگیجه مواجه شوند.

عوامل دیگر مثل خوابیدن طولانی مدت، فشار خون پایین و ضعف های عضلانی همگی بر ایجاد سرگیجه موثر خواهند بود.

اگر افراد به تومور عصب شنوایی مبتلا باشند یا به ام اس مبتلا شوند احتمالاً در پی این بیماری ها متوجه ایجاد سرگیجه خواهند شد.

از دیگر عوامل موثر بر سرگیجه باید به اختلال رشد در استخوانی اشاره کرد که بر گوش میانی تاثیر می گذارد که اصطلاحا به آن اتواسکلروز می گویند.

در مورد علت ایجاد باید به مصرف داروهای ضد افسردگی نیز اشاره کرد، همچنین کاهش شدید فشار خون باعث ایجاد سرگیجه و ناتوانی جسمی در افراد می شود، مهم است هر کدام از این حالات دقیق ارزیابی شده تا علت سر گیجه به طور قطعی مشخص شود.

علت سرگیجه در خواب چیست؟

علت سرگیجه در خواب چیست؟
علت سرگیجه در خواب چیست؟

سر گیجه در خواب می‌ تواند ناشی از چندین علت مختلف باشد.

یکی از شایع‌ ترین دلایل آن، سرگیجه وضعیتی حمله‌ ای خوش‌خیم (BPPV) است.

این وضعیت زمانی رخ می‌ دهد که حرکت ناگهانی یا تغییر وضعیت سر در هنگام خواب، کریستال‌ های کلسیمی در گوش داخلی را جابجا کرده و احساس چرخش یا عدم تعادل ایجاد می‌ کند.

این نوع معمولاً پس از بیدار شدن از خواب یا تغییر موقعیت سر در هنگام خواب به وجود می‌ آید.

دلیل دیگری که ممکن است به سرگیجه در خواب منجر شود، مشکلات گوش داخلی مانند بیماری مانییر است.

این بیماری می‌ تواند باعث بروز سرگیجه و وزوز گوش شود که حتی در خواب هم ممکن است فرد آن را تجربه کند.

اختلالات خواب مانند آپنه خواب (قطع موقت تنفس در هنگام خواب) می‌ تواند باعث کاهش سطح اکسیژن خون و ایجاد احساس سرگیجه یا سبکی سر در طول شب یا بیدار شدن از خواب شود.

در نهایت، استرس و اضطراب هم می‌ تواند در هنگام خواب یا بیداری موجب بروز سر گیجه شود.

مشکلات روانی مانند اضطراب به طور مستقیم می‌ توانند تعادل بدن را تحت تأثیر قرار دهند.

سرگیجه در دوران بارداری

سرگیجه در دوران بارداری یکی از علائم رایج است که ممکن است به دلایل مختلفی رخ دهد.

در اوایل بارداری، تغییرات هورمونی، به ویژه افزایش سطح هورمون پروژسترون، می‌ تواند باعث کاهش فشار خون و کاهش جریان خون به مغز شود که منجر به سرگیجه می‌ شود.

در دوران بارداری رحم بزرگ شده فشار بیشتری بر عروق خونی وارد می‌کند که ممکن است جریان خون به مغز را مختل کند.

افزایش حجم خون در بارداری نیز می‌ تواند منجر به تغییراتی در فشار خون شود که در نتیجه باعث احساس سبکی یا سرگیجه می‌ گردد.

علاوه بر این، کمبود آهن یا کم‌ خونی نیز از علل رایج سرگیجه در بارداری است.

برای مقابله با این مشکل در دوران بارداری، نوشیدن آب به مقدار کافی، خوردن وعده‌ های غذایی کوچک و منظم و اجتناب از بلند شدن سریع از حالت نشسته یا خوابیده می‌ تواند مفید باشد.

اگر سر گیجه شدید یا مداوم بود، مشاوره با پزشک ضروری است.

سرگیجه پس از ضربه به سر

سرگیجه پس از ضربه به سر می‌ تواند نشانه‌ای از آسیب به مغز یا سیستم عصبی باشد.

یکی از شایع‌ ترین علت‌ ها مصدومیت مغزی خفیف (مانند ضربه به سر یا اختلالات ناشی از تصادف) است که می‌ تواند منجر به احساس سرگیجه و عدم تعادل شود.

در این موارد، ممکن است علاوه بر سر گیجه، علائم دیگری مانند سردرد، تهوع، گیجی، یا تاری دید نیز وجود داشته باشد.

اگر ضربه به سر شدید باشد، امکان وقوع کمرنگی یا خونریزی در مغز وجود دارد که می‌ تواند علائمی مانند سرگیجه شدید، گیجی و اختلال در هوشیاری به همراه داشته باشد.

در چنین شرایطی، نیاز به بررسی‌ های پزشکی فوری است.

درمان پس از ضربه به سر معمولاً شامل استراحت، پرهیز از فعالیت‌ های شدید و پیگیری توسط پزشک است.

در صورت بروز علائم شدید یا مداوم، ارزیابی دقیق پزشکی ضروری است.

روش‌ تشخیص سرگیجه

روش‌ تشخیص سرگیجه
روش‌ تشخیص سرگیجه

برای تشخیص روش های مختلفی مورد استفاده قرار می گیرد و متخصصان با توجه به حالات پیش آمده برای بیماران هنگام سرگیجه و شدت این آسیب انجام تست ها و آزمایشات مختلف را ضروری دانسته تا متوجه شوند که چنین آسیبی به چه علت در بدن رخ می دهد.

انواع آزمایش های بالینی که شامل آزمایش دیکس هالپایک می شود برای تشخیص bppv نیز کاربرد دارد.

یکی دیگر از روش های تشخیصی سرگیجه اسکن نام دارد، پزشکان به واسطه اسکن اقدام به بررسی ساختار مغز می کنند.

البته سی تی اسکن و ام آر آی نیز هر کدام روش های کاربردی برای بررسی هرگونه ناهنجاری در مغز هستند و برای تشخیص علت سرگیجه راهکارهای موثر و مفید می باشند.

تست VNG یکی دیگر از روش های تشخیصی موثر برای بررسی سرگیجه شناخته می شود، آزمایشات وستیبولار مانند ویدئو نستاگموگرافی VNG برای ارزیابی سیستم تعادلی بدن استفاده می شود که اصطلاحا به آن تست سرگیجه نیز گفته می شود.

در این تست تخصصی پزشکان برای ثبت و بررسی حرکات چشم در زمان سرگیجه از یک عینک مجهز به دوربین استفاده می کنند تا تمامی حرکات چشم ثبت شود.

از این طریق پزشک سیستم دهلیزی گوش میانی که وظیفه ایجاد تعادل در بدن را دارد نیز مورد بررسی قرار خواهد داد.

این روش در واقع همان تست تعادل است که در پیدا کردن علت سرگیجه به متخصصان کمک زیادی می کند.

آزمایش شنوایی یکی دیگر از تکنیک های موثر برای بررسی اختلالات گوش داخلی است، این عضو در بدن ارتباط مستقیمی با سرگیجه دارد.

کسانی که به سرگیجه مبتلا هستند با انجام آزمایشات شنوایی اگر متوجه شوند این عارضه مربوط به اختلال گوش داخلی است خیلی زود مشخص می شود و قطعاً متخصصان دقیق تر می توانند روند بهبود را در پیش بگیرند‌.

دیگر انواع تست ها نیز برای تشخیص سرگیجه انجام می پذیرد و هر کدام از آنها به نوعی تخصصی هستند و برای بیماران با حالات متفاوت مورد استفاده قرار می گیرد.

مطالعه بیشتر:  بوتاکس سردرد چیست؟ تسکین درد سردرد با تزریق بوتاکس

پزشکان تلاش می کنند تا این مرحله را با دقت زیاد سپری کنند تا با تشخیص علت سرگیجه بتوانند بهترین شیوه درمانی را در پیش بگیرند.

درمان های سرگیجه

برای درمان متخصصان راهکارهای مختلف را در پیش می گیرند که رایج ترین روش آن دارو درمانی است.

با مصرف داروهای موثر بر سرگیجه تا حد زیادی می توانید علائم این عارضه را کاهش دهید، مثلاً اگر سرگیجه ناشی از عفونت باشد برای درمان آن تجویز آنتی بیوتیک راهکاری موثر است.

اما به طور معمول داروهایی که برای سرگیجه تجویز می شوند شامل آنتی هیستامین ها، بنزودیازپین ها و ضد تهوع ها می شود، هر کدام از این‌ داروها با دوز متفاوتی برای بیماران مبتلا به سرگیجه تجویز خواهد شد و متخصصان تلاش می کنند از این طریق شدت بیماری و علائم آن را تحت کنترل درآورند.

دیگر انواع داروها برای درمان محصولات ضد تهوع هستند، البته داروهای ضد اضطراب و داروهای مخصوص اختلالات وستیبولار نیز در این مورد مورد تایید بوده و از نظر متخصصان این داروها به درمان سر گیجه کمک شایانی می کنند.

یکی دیگر از روش های درمان توانبخشی دهریزی است این فرایند نوعی فیزیوتراپی است که برای درمان آسیب‌های ناشی از اختلال در گوش داخلی استفاده می شود.

توانبخشی دهلیزی با تقویت حواس دیگر باعث کاهش علائم سرگیجه خواهد شد.

در مورد درمان این مشکل متخصصان به افراد توصیه می کنند که ورزش های تعادلی را نیز انجام دهند، با این کار به بهبود تعادل و کاهش علائم سرگیجه کمک خواهند کرد.

در کنار تمامی این روش ها اگر افراد به سرگیجه شدید مبتلا باشند فیزیوتراپی برای بهبود تعادل و حرکات بدن بیمار نیز انتخاب مناسبی است.

به طور کلی اگر افراد با سرگیجه مبتلا باشند اعمال تغییرات مثبت در سبک زندگی به سلامت آنها کمک می کند و مانع از ایجاد سرگیجه برای مدت طولانی خواهد شد.

فراموش نکنید که مصرف الکل و کافئین برای کسانی که به بیماری منییر مبتلا هستند خطرناک است، این افراد باید مقدار مصرف کافئین، الکل و همچنین نمک را به حداقل برسانند.

در موارد شدید اگر تمامی راهکارها برای درمان سر گیجه به نتایج مناسب نرسد اقداماتی مانند جراحی به عنوان آخرین شیوه درمان انجام خواهد شد.

در موارد شدید جراحی گوش داخلی باعث می شود تا متخصصان برای کاهش فشار یا برداشتن بافت های آسیب دیده اقدام نمایند، این تکنیک های تخصصی راهکاری موثر برای درمان هستند.

درمان سرگیجه وضعیتی:

سرگیجه وضعیتی به طور معمول به دلیل تغییرات ناگهانی در وضعیت سر، مانند حرکت سریع یا چرخش ایجاد می‌ شود.

یکی از روش‌ های درمانی رایج برای این نوع سرگیجه، تمرین‌ های فیزیوتراپی به نام تمرینات موقعیتی است که به منظور کاهش و درمان سر گیجه وضعیتی بی‌ حرکتی خوش‌ خیم (BPPV) مورد استفاده قرار می‌ گیرد.

یکی از این تمرین‌ ها به نام تمرین اکلانی است که به ترتیب تغییر وضعیت سر کمک می‌ کند تا کریستال‌ های داخل گوش داخلی که به اشتباه جابجا شده‌ اند، به موقعیت صحیح خود بازگردند.

این تمرین‌ ها معمولاً تحت نظر فیزیوتراپیست یا پزشک متخصص انجام می‌ شوند.

علاوه بر این، در مواردی که علت سرگیجه وضعیتی مربوط به عفونت یا التهاب گوش داخلی باشد، درمان با داروهای ضد التهاب یا آنتی‌بیوتیک‌ ها ممکن است نیاز باشد.

در موارد شدیدتر یا مزمن، پزشک ممکن است داروهای ضد سرگیجه مانند مکلزین یا سیکلیک را تجویز کند تا علائم کاهش یابند.

اصلاح سبک زندگی و اجتناب از حرکات سریع یا ناگهانی سر می‌ تواند کمک‌کننده باشد.

در نهایت، در صورتی که سرگیجه طولانی مدت یا همراه با علائم دیگر (مانند سردرد شدید یا تاری دید) باشد، مراجعه به پزشک متخصص برای ارزیابی بیشتر توصیه می‌ شود.

درمان سرگیجه مرکزی:

سرگیجه مرکزی معمولاً ناشی از مشکلات در مغز یا سیستم عصبی مرکزی است، که ممکن است به دلیل بیماری‌ هایی مانند سکته مغزی، تومور مغزی، مولتیپل اسکلروزیس، یا اختلالات مغزی دیگر ایجاد شود.

درمان سر گیجه مرکزی بستگی به علت زمینه‌ ای آن دارد.

در مواردی که سکته مغزی یا تومور مغزی مشکوک باشد، باید درمان فوری پزشکی انجام شود، که ممکن است شامل جراحی، داروهای ضد لخته یا داروهای مورد نیاز برای کاهش التهاب مغزی باشد.

برای درمان این نوع سرگیجه، اغلب درمان دارویی برای کنترل علائم و کاهش اضطراب ناشی از سرگیجه نیز تجویز می‌ شود.

درمان‌ های دیگر برای سرگیجه مرکزی شامل فیزیوتراپی مغز و تمرینات بازتوانی عصبی می‌ باشد که می‌ تواند به بیماران کمک کند تا تعادل و هماهنگی حرکتی خود را بازیابی کنند.

درمان‌ های حمایتی و کار درمانی نیز برای افراد مبتلا به اختلالات مزمن مغزی مفید است، به ویژه برای کسانی که در اثر مشکلات عصبی دچار سرگیجه مرکزی شده‌ اند. مهم‌ ترین نکته در درمان سر گیجه مرکزی این است که باید علت اصلی آن شناسایی و درمان شود.

بنابراین، مراجعه به متخصص اعصاب یا نورولوژیست برای تشخیص دقیق و درمان به موقع ضروری است.

درمان سرگیجه محیطی:

سرگیجه محیطی معمولاً به دلیل مشکلاتی در گوش داخلی یا سیستم تعادلی ایجاد می‌ شود.

یکی از شایع‌ ترین علل آن، سرگیجه وضعیتی بی‌ حرکتی خوش‌ خیم (BPPV) است که ناشی از جابجایی کریستال‌ ها در گوش داخلی است.

درمان این نوع سرگیجه معمولاً شامل انجام تمرینات موقعیتی است، مانند روش Epley Maneuver که برای بازگشت کریستال‌ ها به موقعیت صحیح خود در گوش داخلی طراحی شده است.

این روش معمولاً تحت نظر پزشک یا فیزیوتراپیست انجام می‌ شود و می‌ تواند در بهبود علائم سرگیجه موثر باشد.

در مواردی که علائم طولانی‌ مدت و مزمن باشند، ممکن است درمان‌ های بیشتری مانند داروهای ضد سرگیجه تجویز شود.

درمان سرگیجه محیطی همچنین ممکن است شامل استفاده از داروهای ضد سرگیجه مانند دیمن هیدرینات یا مکلزین باشد تا علائم بهبود یابد.

در صورتی که علت سرگیجه محیطی عفونت گوش داخلی (مانند لابیرنتیت یا نوریت وستیبولار) باشد، درمان دارویی ضد التهابی یا آنتی‌بیوتیک‌ ها ممکن است مورد نیاز باشد.

در برخی موارد، پزشک ممکن است داروهایی برای کنترل حالت تهوع یا استفراغ همراه با سرگیجه تجویز کند.

اگرچه اغلب سرگیجه محیطی با درمان‌ های دارویی و فیزیوتراپی قابل درمان است، در موارد خاص ممکن است نیاز به مداخلات جراحی یا روش‌ های تخصصی دیگری باشد که باید توسط متخصص گوش و حلق و بینی یا نورولوژیست انجام شود.

درمان سرگیجه ناشی از اضطراب:

سرگیجه ناشی از اضطراب معمولاً به دلیل واکنش‌ های جسمانی به استرس و اضطراب شدید ایجاد می‌ شود.

در این شرایط، سیستم عصبی به طور غیرارادی واکنش نشان می‌ دهد که می‌ تواند منجر به احساس سرگیجه، تهوع، و عدم تعادل شود.

یکی از مهم‌ ترین روش‌ های درمانی برای این نوع سرگیجه، مدیریت اضطراب است.

تکنیک‌ های آرام‌ سازی مانند تنفس عمیق، مدیتیشن، یوگا، و روش‌ های کاهش استرس می‌ توانند به کاهش شدت اضطراب کمک کرده و به تبع آن، از شدت سرگیجه بکاهند.

تمرین‌ های آرامش‌ بخش و تغییرات در سبک زندگی، مانند بهبود خواب و مدیریت زمان، نیز می‌ توانند اثرات مثبت داشته باشند.

علاوه بر این، در برخی موارد، درمان دارویی برای کنترل اضطراب و کاهش علائم سرگیجه نیاز است.

داروهای ضد اضطراب مانند بنزودیازپین‌ ها یا داروهای ضد افسردگی منتخب (SSRI) ممکن است توسط پزشک تجویز شوند.

مطالعه بیشتر:  12روش خانگی برای درمان سردرد

درمان شناختی رفتاری (CBT) به عنوان یک روش روان‌ درمانی مؤثر برای درمان اضطراب و سرگیجه ناشی از آن شناخته شده است.

CBT به افراد کمک می‌ کند تا الگوهای منفی فکری خود را شناسایی و تغییر دهند و مهارت‌ های مقابله‌ ای بهتری برای مدیریت اضطراب یاد بگیرند.

در نتیجه، درمان اضطراب به صورت جامع می‌ تواند به کاهش سرگیجه و بهبود کیفیت زندگی فرد کمک کند.

درمان خانگی و مکمل سرگیجه

درمان خانگی و مکمل سرگیجه
درمان خانگی و مکمل سرگیجه

برای درمان اختلالات تعادل و سرگیجه راهکارهای مختلفی وجود دارد، تمرینات وستیبولار برای درمان BPPV یک راهکار تخصصی شناخته می شود.

متخصصان معتقدند در کنار مدیریت دارویی بیماری های تعادلی مهم است که افراد تغییرات سبک زندگی برای کاهش سرگیجه را در پیش گرفته و اقدامات موثر و درمان های خانگی و مکمل را نیز انجام دهند.

یکی از اقدامات موثر برای کنترل سرگیجه هیدرات نگه داشتن بدن است، همه افراد موظفند در کنار روش های تخصصی در طی شبانه روز از مقدار کافی آب و انواع مایعات استفاده کنند و در این صورت بدن هرگز با کم آبی مواجه نشده و این مسئله عاملی برای تشدید سرگیجه نخواهد بود.

از دیگر مراقبت های خانگی برای کنترل سرگیجه باید به پرهیز از دوش آب داغ اشاره کرد.

در کنار این روش ها استفاده از تمرینات خانگی برای درمان این موضوع محیطی راهکاری موثر است.

اگر همه افراد برای کاهش علائم سرگیجه با تغییر رژیم غذایی و سبک زندگی به موفقیت دست یابند قطعاً روش های تخصصی نیز تاثیرگذاری مطلوب و سریع تری را در پی دارد.

از دیگر روش ها برای درمان خانگی سرگیجه می توان به دریافت ماساژ اشاره کرد، ریلکس بودن بدن و دوری از افکار تنش زا و استرس‌ آور به کنترل این اختلال کمک شایانی میکند، ضمن آنکه مهم است مصرف برخی از انواع غذاها و خوراکی ها را از رژیم غذایی خود حذف کرده و خوراکی های مفید را به طور روزانه استفاده نمایید.

به عنوان مثال مصرف عصاره زنجبیل به عنوان دمنوش یا در برخی از انواع غذاها به کاهش علائم سرگیجه کمک زیادی می کند.

از طرفی مصرف سرکه سیب و عسل به دلیل گسترش جریان خون به مغز به کاهش علائم سرگیجه کمک خواهد کرد.

همچنین می توانید با استفاده از طب فشاری به ارتقای سلامتی و آرامش خود کمک کرده و با تحریک نقاط فشار در بدن می توانید اقدام به مدیریت سرگیجه نمایید.

از دیگر راهکارها برای کاهش علائم سرگیجه و کنترل این اختلال باید به مراقبت از وضعیت بدن اشاره کرد، بهتر است که برای هرگونه جابجایی و تغییر در وضعیت بدن حرکات آهسته انجام داده و هنگام نشستن و ایستادن به هیچ عنوان سر را به طور ناگهانی و با سرعت زیاد تکان ندهید.

البته در این مورد مصرف مکمل ها نیز راهکاری موثر و کارآمد است، افرادی که به این اختلال مبتلا هستند می توانند برای کاهش سرگیجه به طور مرتب جینکو بیلوبا و ویتامین ب ۶ را مصرف نمایند.

مراقبت های پس از درمان سرگیجه

اگر به سرگیجه های شدید مبتلا هستید مهم است که برای بررسی علت آسیب و درمان آن به متخصص مراجعه کنید.

قطعاً راهکارهای غیر تخصصی و خانگی برای درمان سر گیجه چندان موثر نیست اما اگر درمان تخصصی سرگیجه را در پی گرفته اید یا این مرحله را به طور کامل سپری نموده اید موظفید که مراقبت های بعد از درمان را هم انجام دهید.

در این صورت نتیجه درمان سپری شده کاملاً دائمی خواهد بود و هرگز با این آسیب مواجه نخواهید شد.

پزشکان تاکید زیادی بر پایش علائم سرگیجه دارند، بیمارانی که درگیر درمان میگرن یا مشکلات مزمن هستند و با سرگیجه درگیر می شوند علاوه بر درمان این اختلالات باید در فواصل زمانی مرتب سلامت و وضعیت جسمی آنها ارزیابی شود.

برای بررسی وضعیت گوش داخلی و احتمال بازگشت علائم حتماً به متخصص گوش و حلق و بینی مراجعه کنید و این حالات را پیگیری نمایید.

حتی اگر این علائم در حد خفیف بعد از درمان هم اتفاق می افتد نیاز به بررسی و رسیدگی دارد، در صورتی که در روند انجام درمان و حتی بعد از بهبودی باز هم در شرایطی تعادل بدن را از دست می دهید برای جلوگیری از آسیب های بیشتر به ویژه در بیماران مسن استفاده از واکر یا عصا راهکاری موثر است.

فراموش نکنید که درمان چنین آسیب هایی باید به طور کامل سپری شود و به هیچ عنوان در مراحل درمان در صورتی که بهبودی را تجربه می کنید مسیر درمان را به طور نیمه رها نکنید.

حتی مهم است بعد از تکمیل دوره درمان و بهبود باز هم مراقبت ها و چکاپ های مرتب نیز انجام پذیرد.

اگر بعد از درمان این مشکل تمایل دارید فعالیت ورزشی خاصی را انجام دهید بهتر است از روش های کم تحرک استفاده کنید.

ورزش هایی که نیاز به پرش و حرکات ناگهانی ندارند برای بیماران مبتلا به سرگیجه انتخاب بهتری است زیرا بعد از مراحل درمان متخصص از بیماران می خواهد که از انجام هرگونه حرکت ناگهانی و چرخاندن سر به طور شدید و طرفین خودداری نمایید.

مراقبت از سلامت بدن بعد از درمان کمک می کند تا این شیوه درمانی اثری دائمی داشته باشد و همواره در سلامت کامل خواهید بود.

پیشرفت ها و تحقیقات جدید در مورد سرگیجه

پیشرفت ها و تحقیقات جدید در مورد سرگیجه
پیشرفت ها و تحقیقات جدید در مورد سرگیجه

سرگیجه از آن دسته بیماری های شایع است اما علت ابتلا به این اختلال گاهاً پیچیده تر از آن است که تصور می کنید و متخصصان بر اساس وضعیت بیمار و شدت و علت آسیب تلاش می کنند برای درمان روش های نوین و کارآمد را در پیش بگیرند.

با توجه به شیوع این بیماری و تجربه آن توسط افراد در سنین مختلف محققان در تلاشند تا در این مورد تحقیقات گسترده تری انجام داده و از تجهیزات بهتر و نوین برای درمان سر گیجه استفاده نمایند.

با وجود تکنولوژی های جدید در فیزیوتراپی و توانبخشی وستیبولار درصد موفقیت پزشکان برای درمان این عارضه چشمگیر و قابل توجه بوده است.

همچنین مطالعات گسترده ای بر روی داروهای جدید برای بیماری منییر انجام شد و پایش وضعیت بیماران نشان می دهد که مصرف این داروها برای درمان موثر واقع گردیده است.

پزشکان برای تشخیص سرگیجه های مرکزی و محیطی از تکنیک های مدرن تصویربرداری استفاده می کنند و این روش ها منجر به تشخیص سریع تر سرگیجه شده و به درمان بهتر و موثر این اختلال کمک زیادی می کند.

محققان سال های زیادی است که با تحقیقات بر روی تاثیر مکمل های گیاهی بر درمان به نتایج شگفت انگیز دست پیدا کردند و اعلام کردند مکمل های گیاهی مثل جینکو بیلوبا به کاهش علائم سرگیجه کمک زیادی می کند.

کسانی که به این اختلال مبتلا هستند می توانند از چنین مکمل هایی جهت بهبود وضعیت بدن استفاده نمایند.

با این حال می توان گفت که روش های نوین برای درمان این مورد کمترین میزان عوارض و بیشترین اثرگذاری را دارد.

به همین دلیل بسیاری از بیماران با اطمینان و آرامش زیاد برای بررسی علت سرگیجه و درمان آن اقدام می کنند و خیلی زود به نتایج مثبت دست پیدا خواهند کرد و این اختلال درمان می شود.

درمان سرگیجه در شیراز

برای درمان سر گیجه در شیراز، می‌توانید به دکتر هانیه بذر افشان مراجعه کنید که در زمینه تشخیص و درمان مشکلات مربوط به تعادل و سرگیجه تخصص دارد.

دکتر هانیه بذر افشان با استفاده از روش‌ های مدرن و به‌ روز پزشکی، به بررسی علل مختلف سرگیجه پرداخته و برنامه‌ های درمانی مناسب برای هر بیمار ارائه می‌ دهد.

کلینیک دکتر هانیه بذر افشان در شیراز با فراهم کردن محیطی آرام و تخصصی، به بیماران کمک می‌ کند تا از علائم سرگیجه رهایی یابند و کیفیت زندگی‌ شان را بهبود بخشند.

آدرس مطب: شیراز، میدان نمازی، تقاطع خیابان ملاصدرا و خیابان زند، جنب داروخانه مادر، ساختمان عرفان، طبقه ۴، واحد ۱۴

4 پاسخ

    1. سلام
      بله. در برخی موارد، سرگیجه ممکن است نشانه سکته مغزی، تومور مغزی، یا مشکلات قلبی باشد.

  1. چجوری میشه از سرگیجه ناشی از فشار خون پایین جلوگیری کرد؟

    1. سلام و عرض ادب
      نوشیدن مایعات کافی، مصرف نمک متعادل، پرهیز از تغییر وضعیت ناگهانی (مثلاً سریع از جا بلند شدن)، و خوردن وعده‌های غذایی کوچک و منظم توصیه می‌شود.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

شاید برای شما مفید باشد